Ik dool weer aan het water
mezelf terug te vinden.
Maar hoe ik ook zoek,
Ik vind niet eens een schim.
Hoor de stem van mijn geweten
Die me doet zwijgen, mijn verdere leven.
Loop weer terug, en ik merk,
Dat er weer een stukje in mij sterft.
Ik lijk wel verdoofd,
Want ik had niet eens in de gaten,
Dat de regen zich mengde met mijn tranen.
Vraag me af, in hoeverre ben ik al dood?
De intense pijn
In woorden niet te beschrijven.
Het vergeten is onmogelijk.
Door machteloosheid getart,
En dat brengt telkens weer pijn in het hart.
Innerchild: | Woensdag, maart 16, 2005 14:48 |
zo herkenbaar voor mij ... warme groet / innerchild |
|
Cooper78: | Woensdag, maart 16, 2005 13:29 |
......... mooi neergezet |
|
Psych: | Woensdag, maart 16, 2005 12:55 |
je gevoelens prachtig neergezet in dit gedicht,,,liefs,,,elze,,, | |
de nifter: | Woensdag, maart 16, 2005 09:30 |
hihi.... ja, als jij jezelf terug wil vinden zou aan het water ook de eerste plek zijn waar ik je zou zoeken ;) | |
sunset: | Woensdag, maart 16, 2005 08:32 |
Je hoeft nooit te vergeten, wel het een plaatsje te geven. Voelbaar. Liefs (en knuf) / sunset |
|
hiljaa: | Woensdag, maart 16, 2005 02:51 |
elke dag weer sterft er een stukje in ons maar groeit er ook weer een nieuw stukje in onszelf door andere horizons te verkennen! knufliefs--hiljaa-- |
|
H.J.: | Woensdag, maart 16, 2005 01:03 |
Droevig mooi dicht. troostknuff H.Jke |
|
Rien de Heer: | Woensdag, maart 16, 2005 00:30 |
Stilmakend mooi...inderdaad. Groetjes, Rien. |
|
Raira : | Woensdag, maart 16, 2005 00:26 |
ben hier stil geraakt liefs en knuff Raira |
|
maria : | Woensdag, maart 16, 2005 00:21 |
knuffie warm in gedachte van stil omarm liefs, maria |
|
Annemieke van der Ven: | Woensdag, maart 16, 2005 00:19 |
Knuf... Annemieke |
|
Auteur: Bieke | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 16 maart 2005 | ||
Thema's: |