En dan trek ik mijn schoenen uit
voel bladeren onder voeten
ze gaat te snel voorbij de zomer
waarin ik mijzelf in jouw zag
Als berken stonden we langs het water
luisterend naar zomerse melodieen
dat met weinig akkooorden
gespeeld werd
Alles leek hetzelfde
bij het betreden van een verlaten kamer
dat nog sporen droeg uit die tijd
Ze schudden haar takken leeg
de boom naast ons
waar herinningen uit een barre tijd
te lezen waren in de sneeuw
Tommie1: | Woensdag, maart 16, 2005 23:35 |
mooi poetisch geschreven. en dat terwijl je ziek bent?;) die zomer mag wel komen van mij.ik hoor het nu alweer regenen.maargoed, mooi verwoord. Liefs Tommie |
|
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 16 maart 2005 | ||
Thema's: |