Als ik in de spiegel kijk, zie ik daar een meisje staan.
Als ik in de spiegel kijk, kijken 2 bruine ogen me aan.
Denk ik aan vandaag, al die woorden die me 'slaan',
Denk ik aan vandaag, wil ik liever doodgaan...
Striemen in op mijn lichaam, striemen in mijn ziel.
En dan die boze 'god' die wil dat ik kniel.
Al dat gepest, al die haat.
Niemand die iets merkt, schreeuwen heeft geen baat.
Ze willen het niet zien, of houden het verzwegen.
Als ze niet KIJKEN, waarom hebben ze dan ogen gekregen??
Elke dag opnieuw, wachten op de pijn.
Elke dag opnieuw, tot het ooit voorbij zal zijn.
Ik zal blijven wachten, ik geef niet op.
Maar op een dag, slokt de duisternis me op...