Voor mijn allerliefste nichtje
Schrijf ik graag een leuk gedichtje
Ik was nog niet goed en wel geboren
Of ze kwam me al aan mijn wiegje storen
Ze loopt me steeds een jaartje voor
En zong de hoogste noten in het koor
Ook op school wist ze me veel raad te geven
Zij loopt als een rode draad door mijn leven
Op dansles met die onvervalste zeelui
Kregen we wals, cha-cha en polka in ons trui
Spaanse paarden zijn niet haar favorietjes
Liever dronk zij choco met veel rum en enkele rietjes
Toch maakten we samen heel wat vriendjes
En werd zij de liefste tante van mijn kindjes
Lesgeven begon haar snel te vervelen
Zij hield meer van winkeltje spelen
Nu woont ze met haar kroost tussen het groen
En zijn het mollen die haar den ‘duvel’ aandoen
Vlijtig vervult zij haar dagelijkse plichtjes
Zelfs tussen minder dan drie ‘lichtjes’
Ook al komt er een beetje sleet op haar gewrichtjes
Zij werkt nu tussen de grijsaards en oude wichtjes
Om over haar gemoed te berichten
Schrijft zij honderden gedichten
Ook al loopt het leven niet altijd over rozen
Zij schildert een juweel zonder blozen
Dit gedichtje speciaal voor haar
Is nu eindelijk klaar
Ik hef een glas en toost op haar
“Een lang leven want jij bent onmisbaar”