Vluchtend als een hert
dat door jagers wordt gedreven
zo vlucht ik soms
voor mijn eigen bestaan
Dan wil ik een rustpunt
een stukje geborgenheid
even iemand die niks zegt
gewoon even veiligheid
Iemand die even luisterd
mij niet in de rede valt
waar ik mijn hart kan luchten
zeggen wat me niet bevalt
Waar ik het moeilijk mee heb
waar mijn schip telkens strand
en door welke dingen
ik telkens compleet opbrand
Een veilig plek in het woud
waar jagers mij niet kunnen bereiken
en waar ik niet ten prooi val
aan hun geweer
flores: | Zaterdag, april 02, 2005 01:03 |
Wat hieronder al beschreven staat: heb twee luisterende oren, en een brede schouder... Het is allemaal al moeilijk genoeg.. Veel liefs en een knuffel.. |
|
Niniki: | Zaterdag, april 02, 2005 00:11 |
Weer prachtig, hoor. Een luisterend oor kunnen we je allemaal bieden, maar ik snap goed hoe je je dan moet voelen. Hou je haaks en veel sterkte. Liefs Niniki |
|
Renate-td-: | Vrijdag, april 01, 2005 23:20 |
Mooi geschreven weer. Ik jaag niet, heb geen geweer maar heb wel 2 oren.. :) Liefs, Renate |
|
Auteur: Mattijn Langenberg | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 01 april 2005 | ||
Thema's: |