uit huis
altijd heb ik me afgevraagd
wat mijn ouders in elkaar zagen
mijn vader hield heel veel van mij
mijn moeder kon mij niet verdragen
mijn vader die mij beschermde
ging helaas al vroegtijdig dood
de haat van moeder jegens mij
werd daardoor gigantisch groot
altijd heb ik het getrotseerd
ooit zou ik het thuis verlaten
de band (?) zou ik verbreken
hoe kan een mens toch zo intens haten
mij is verzocht uit huis te gaan
mijn vriend werd niet goed gekeurd
-wanneer je daar mee verder gaat
is het voorgoed gebeurd-
een keuze had ik op dat moment niet
met opgeheven hoofd ben ik opgestaan
met lege handen ben ik vertrokken
om nooit, nee nooit meer terug te gaan
Lia
helaas autobiografisch
ato: | Donderdag, april 07, 2005 22:11 |
Mooi gedicht! Niet zo'n slimme zet van jouw moeder! Doei! |
|
André van Dijk: | Woensdag, april 06, 2005 21:33 |
Gevoelsmens als ik ben lijkt me dat heel erg. Een diep litteken dat je je hele leven meedraagt. Erg intens verwoord. Een warme knuffel van mij, André |
|
Boudaatje: | Woensdag, april 06, 2005 21:17 |
Ik dnek niet dat je lege handen had, je had namelijk de liefde van je vriend. mooi neergezet in alle pijnlijkheid. liefs |
|
LizDichter: | Woensdag, april 06, 2005 20:09 |
Wauw.. je hebt zo'n trieste gebeurtenis zo prachtig neergezet dat je bijna even het verdriet dat erin zit zou vergeten... Succes (met alles) Liefs, |
|
hiljaa: | Woensdag, april 06, 2005 17:26 |
moeilij dit te verwerken ! hoe kan je nu je kind haten!!! knufliefs--hiljaa-- |
|
Laura Luijkx: | Woensdag, april 06, 2005 17:21 |
*Kippenvel* Weet dat ik je een hele sterke, moedige knappe vrouw vind! :) |
|
.rose: | Woensdag, april 06, 2005 16:06 |
verdrietig.. maar wel heel mooi geschreven! liefs .rose |
|
The King Cobra: | Woensdag, april 06, 2005 14:39 |
prachtig verwoord.... droevig en toch heel krachtig.... Liefs Mattijn |
|
druppeltje: | Woensdag, april 06, 2005 14:05 |
pijnlijk, maar wel mooi neergezet succes vandaag! lief drup |
|
Fortune: | Woensdag, april 06, 2005 12:15 |
wat verschrikkelijk voor je dat het autobiografisch is.. Maar je hebt je trots gehouden, en ik vind het goed van je! liefs, Samantha |
|
Mamke: | Woensdag, april 06, 2005 10:18 |
Droef.... Lijkt me heel moeilijk | |
lommert: | Woensdag, april 06, 2005 09:53 |
je schrijft het van je af...je draagt het bij je, en je bent erdoor gevormd...sterker gegroeid;) xxliefs willem |
|
Bieke: | Woensdag, april 06, 2005 08:48 |
Met respect gelezen Liefs Bieke, |
|
ike: | Woensdag, april 06, 2005 08:01 |
oeps... ik was zo onder de indruk van het gedicht dat ik vergat te typen voordat ik mn reactie toevoegde! prachtig pijnvol... liefs ike |
|
ike: | Woensdag, april 06, 2005 08:00 |
Rien de Heer: | Woensdag, april 06, 2005 07:58 |
Pijnlijk...heeft denk ik ook heel veel invloed gehad op het verwerkingsproces na de veel te vroege dood van je vader..goed dat je erover kunt schrijven. Groetjes, Rien. |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 06 april 2005 | ||
Thema's: |