In het donker van een avond
Kil omarmend mijn gemoed
Probeer ik wederom mijn rust
te vinden in de woorden uit uw pen
Stromend door mijn hart
Als een ongekende wartme
Die de aarde tot op heden
Heeft weten te verbergen
En ik vraag u - bijna smekend
Op mijn knieƫn, met mijn ogen
Naar u opgeheven -
Och, wilt u mijn muze zijn?
Wees mijn gids, ik laat mij leiden
Wees mijn meester, onderwijs me
Och, wilt u als mijn heerser zijn en
Nimmer als mijn gelijke?
sunset: | Vrijdag, april 08, 2005 19:17 |
Wohw! Prachtig dit [Dan wil ik die 'meester' wel eens kennen ;~)]. Liefs / sunset |
|
Nemesis: | Vrijdag, april 08, 2005 17:00 |
Wat een geweldig gedicht, genietend lees ik uw woorden. Uw schrijven is prachtig! En niemand zal uw gelijke heten, zolang u bovenmenselijk mooi blijft schrijven! |
|
Auteur: boemerangkind | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 08 april 2005 | ||
Thema's: |