Zowel de drukte van de wereld
Als de drukte van mijn dagen
Stapelen zich in mij op
Tot een groot gevoel van leegte
En ik zou wel willen schreeuwen
Op mijn knieƫn willen smeken
En smijten met de zin van ons bestaan
Maar ik heb geen idealen
Geen doel om voor te streven
Geen lot om mij in te scharen
Mijn geluk is mij toegeworpen
En de zoektocht naar een toekomst
Ligt een generatie van mij vandaag
Holy Merry Me: | Zondag, april 17, 2005 18:22 |
vandaag moet zijn vandaan... :s | |
~bengel~: | Zondag, april 17, 2005 17:42 |
zeer mooi verwoord groet bengel |
|
Raira (Ria): | Zondag, april 17, 2005 17:26 |
je gedichten vragen om vaker gelezen te worden er staat veel meer dan zo op het eerste oog heel mooi verwoord weer liefs Ria |
|
MayadeBij: | Zondag, april 17, 2005 15:38 |
BAM! | |
freakangel: | Zondag, april 17, 2005 15:30 |
Een mooi gedichtje...Het enige wat ik kan zeggen is: iedereen heeft idealen; volg gewoon je hart! liefs freakangel |
|
Auteur: boemerangkind | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 17 april 2005 | ||
Thema's: |