ik weet niet meer wat te doen ,
ik weet niet meer hoe ik me voel .
mijn hart is verscheurt ,
en het valt niet meer te lijmen .
de pijn die ik voel ,
zit diep in mijn hart .
ik krijg hem er niet uit ,
niet met tranen , niet met woorden .
ik hoop dat al deze behandelingen ,
al die extra pijn ,
me ooit wel gelukkig zullen maken .
ik wil niet zielig doen ,
maar ik zie het niet meer zitten .
ik wil weer kunnen lachen ,
en niet denken : ik moet weggaan .