Gewoon een gevoel
ik brand zeven kaarsen
op zoek
naar inner rust
diep in me zelf
waarom
geeft het leven
soms
een gevoel met tranen
ik heb
er nooit om gevraagd
maar steeds weer
word ik belaagd
snap niet
dat wat word toe bedeeld
in tijd
geen wonden heelt
het leven heeft zo veel moois
wat ik koester in waarde
maar onze tijd is zo kort
op moeder aarde
ik wil zo veel leren
alles wel waarderen
maar soms
in mijn verdriet
herken ik de waarde niet
Wim Black Lord
m@rcel: | Zondag, april 24, 2005 20:07 |
Wat een onzettend mooi gedicht Prachtig geschreven en graag gelezen Gr. m@rcel |
|
Jannie Hoogendam: | Zondag, april 24, 2005 17:24 |
Begrijp wat je bedoelt...dingen gaan dan aan je voorbij, maar toch heelt tijd alle wonden...maar geef het dus de tijd, dan zie je alles weer zoals het is...mooi! Liefs Jannie |
|
Will Hanssen: | Zondag, april 24, 2005 16:52 |
Je raakt nooit uitgeleerd hé Wim? Het blijft maar doorgaan.. Mooi dit gedicht. Will |
|
Lia : | Zondag, april 24, 2005 16:28 |
knuffies... enne.. je mag altijd mailen hoor.. Lia |
|
Auteur: Black Lord | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 24 april 2005 | ||
Thema's: |