Neem, alsjeblieft,
ook dat laatste stukje
van mijn gedachten
in je lieve hart
Geen plaats meer
voor gerede twijfel
laat het goed zijn
alles wat ik ooit wou
Ik voel de zwijgzaamheid
nu als een last
niet langer als de warme
deken van onuitgesproken liefde
Laat mij weten of jij bent
of jij het kan zijn
Ik wil je niet laten glippen
maar het benauwd me zo
Neem, alsjeblieft,
de twijfel weg
die groter groeit
in alle eenzaamheid
Was het enkel het verlangen
dat ons deed zwijgen
tot een schreeuw de stilte
doorkliefde en mij liet ontwaken
ana (stacia): | Maandag, april 25, 2005 20:13 |
Het geniepige monster "twijfel" ... op schitterende manier gebracht door Renate. Oh ja. liefs ana |
|
Lautjuh: | Maandag, april 25, 2005 17:56 |
ooh.. begrijp je gevoel! mooi geschreven =) take care! KusS | |
Rani: | Maandag, april 25, 2005 12:31 |
heel mooi... Knap geschreven Love, R. |
|
libel: | Maandag, april 25, 2005 11:35 |
Gevoelig, prachtig beschreven!!! Liefs en knuf, lia |
|
Black Lord: | Maandag, april 25, 2005 09:33 |
prachtig warme groet wim black lord |
|
Rien de Heer: | Maandag, april 25, 2005 06:19 |
De onzekerheid en de twijfels zijn heel duidelijk en goed verwoord. Groetjes, Rien. |
|
Auteur: Renate-td- | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 25 april 2005 | ||
Thema's: |