Jij kon mij jouw handen geven
Zo onbaatzuchtig was je streven
Als een roos die altijd open bleef
Je had je kunnen sluiten
Maar verkoos de liefde die bovendreef
Er is nog steeds die navelstreng
Die mij het verleden laat beleven
Mijn jeugd waar alles ‘mocht’
Jij kon mij jouw handen geven
Wat is een koningin zonder rijk?
Maar jij had de wereld in handen
- Nee, meer dan dat, zo voel ik nu -
die het hele universum omspanden
Ik breng je in gedachten de mooiste rozen
Ik blijf je in het zonlicht zien
Wat heb ik veel aan je te danken
Tot wat ik ben, en alle dagen bijverdien
Willem 27-04-05
Martine Gieze: | Maandag, mei 02, 2005 23:39 |
poehee...dit zal jouw moedertjelief zeer ontroeren!! prachtig/warm verwoord! liefs,Mart |
|
Annemieke van der Ven: | Maandag, mei 02, 2005 23:30 |
Zo liefdevol..... Liefs Annemieke |
|
shelob: | Maandag, mei 02, 2005 22:30 |
Prachtig moederdaggeschenk gedicht, liefs Jolanda | |
Lia : | Maandag, mei 02, 2005 16:05 |
prachtig zoals je over je moeder schrijft... je weet dat mijn verhaal over mijn moeder ietskes anders is.. knuf,Lia | |
psych: | Maandag, mei 02, 2005 14:31 |
mooi,gr,elze,[ helaas is mijn herinnering niet zo rozig, | |
hiljaa: | Maandag, mei 02, 2005 14:20 |
bewondering gelezen en dnog meer gevoeld! knufliefs--hiljaa-- |
|
Lievelingetje45: | Maandag, mei 02, 2005 10:22 |
Echt een top-gedicht door jou hier neergezet... Liefs |
|
H.J.: | Maandag, mei 02, 2005 10:14 |
in één woord grandioos Willem anders geen woorden voor. H.J. |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: Pieps | ||
Gepubliceerd op: 02 mei 2005 | ||
Thema's: |