Op de golven van de zee
Op de golven van de zee voer ik mee had het naar mijn zin want de zon scheen
Maar had niet goed op gelet want er kwam een donkere lucht opgezet
Het begon te waaien de wind was de golven aan het aaien
Langzaam werden ze hoger met een paar witte kopen de wind was niet meer te stopen
Ik werd bang mijn kleine bootje was maar slank en rank het leek nu wel een smalle plank
Mijn angst werd nu wel heel erg groot ik alleen in zo,n kleine boot
Geen land meer in zicht het was donker al had ik mijn ogen dicht
Toen de grote klap een golf sloeg mij van dat bootje af
Zonk even weg maar kwam weer boven zag het met angst in mijn ogen aan
Zou mijn leven nu onder gaan in het diepe water worden opgeslokt zonder er voor te hebben geknokt
Maar ik ging vechten en zwom wist niet waar heen het was donker en geen maan of zon
Na vele uren in het geveld van de zee had ik toch het geluk mee zag in de verte een licht
En zag een strand ik was niet meer te stopen aan gespoeld op het zand en kapot ik had voor mijn leven geknokt
Zag mij nu zelf staan met beide benen op het strand mijn nieuwe leven begint hier recht op en fier
Rinze