ik schrijf, maar het blad blijft leeg.
ik sta stil, terwijl ik toch beweeg.
ik ga dood, terwijl het leven verder gaat.
ik hoor niets, maar er is wel lawaai.
ik kijk naar mezelf, maar zie niemand staan.
ik voel de pijn, langzaam uit mijn lichaam gaan.
ik voel de angst, maar kan er niet over praten,
er zijn veel mensen,
en toch voel ik me alleengelaten.
ik kan lachen, zingen, blij zijn,
maar mijn echte ik,
kan niet vrij zijn.
ik voel even niet meer hoe het is,
omdat ik het warme gevoel van leven mis,
leeg...