eindeloze anti-slaap
Eindeloze anti- slaap
Open ik mijn ogen
Verbaast, wat is de tijd
Het licht door de ramen
Is nog niet gepland
Vannacht de uren weg gekeken
Tijd verging, verspild
De slaap was gejat
Door onbekende dader
Draaien en draaien
Tot het plafond wisselt van kleur
En onzichtbare sterren
Boven mijn hoofd zweven
Nu begint de dag
Met uren overgeslagen
Ik draai zuchtend, en
Sla de wekker voor zijn hoofd
Reacties op dit gedicht
| sergev2005: | Woensdag, mei 18, 2005 22:16 |
| Ja, slapen... eigenlijk zou men eens een onderzoek moeten doen over het slaapgedrag van poëten. Mooi dichtje. |
|
| Jilliej: | Dinsdag, mei 17, 2005 07:35 |
| Mooi..herkenbaar! Hoop dat je beter zult slapen! | |
| Grenoras: | Maandag, mei 16, 2005 17:44 |
| Ik ken het zo goed.... nachtenlang wakker liggen als ik iets voor je kan doen, je weet me te vinden hè?! Liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: nienk | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 14 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||