Levenloos
dat is het woord
geblazen in het zand
gekrast in muren
grijs verweerd
in stromende regen
Hopeloos
is de vraag
besloten in haar ogen
evenals antwoord
uit zijn mond
ongesproken
een traan vergezelt de laatste lach
Nodeloos
het lijden
geleden in het donker
duister zoekend onwil
vindt slechts glinster
van prachtig zuivere parel
de herinnering
het gevoel
vereeuwigd en verstoten