Beter, dieper meer.
er is iemand om wie ik geef
iemand die me raken kan
nog veel harder, dieper
dan ik bewust weten kan.
hele oude tranen maakt ze los
en ik leer om beter dieper te huilen
ik dacht dat ik het al aardig kon
maar met haar maak ik een nieuwe sprong
en ja hoor daar ga ik weer
boosheid is waar ik toch weer
mee reageer
ik weet wel hoe het zit
maar die eerste reactie
zit zo ingebakken
dat ik ongemerkt ga slaan
het helpt me alleen verder
van mezelf en haar vandaan.
dus even niets - even stilte
even alles tolereren bij mezelf
een flinke wandeling, of sporten
en bedenken dat ze me raken kan
omdat ze van me houdt.
en dan als ik aan de goede dingen denk
bijna onverwachts, barst het los
als een regenbui na warm weer
het maakt me opnieuw zo zacht,
telkens weer.
ik leer weer beter hoe het moet
en dat alles dankzij haar
dankzij haar kracht, haar moed
dankzij haar schoonheid, haar subtiliteit.
geen ander kan dat zo precies bij mij.