Eens vangen kon
Vaak bezit ik geen gedicht voor het slapen gaan
En denk: de wereld is mijn woorden vergeten
Het voelt als drukken op de Enter knop
Over uit, behorend bij de analfabeten
Ik zie je ogen voordat ze slapen
Je mond, je armen om me heen
En heb er duizend in gedachten
Maar ’s morgens, en dat is zo gemeen,
Zijn de woorden weggevlogen
O, als ik die wind of vogel eens vangen kon
Voelde ik mij niet zo bedrogen
Niniki: | Zondag, mei 22, 2005 16:02 |
leuk verwoord niniki |
|
hiljaa: | Zondag, mei 22, 2005 15:14 |
ik heb een papiertje naast mijn bed ! soms word ik wakker om iets neer te schrijven! vroege deed ik dat met schilderen ook , als ik nog thuis woonde! prachtig! knufliefs--hiljaa-- |
|
psych: | Zondag, mei 22, 2005 12:09 |
ja,ook voor mij herkenbaar,,, | |
Klaes: | Zondag, mei 22, 2005 10:33 |
Toestenbord,maar naast je op een stoel, Groet/Klaes |
|
Lia : | Zondag, mei 22, 2005 08:53 |
zoooooooooooo herkenbaar.. hihi... | |
Annemieke van der Ven: | Zondag, mei 22, 2005 08:23 |
hahaha ik heb meestal toch wel een papiertje met pen naast m'n bed... X Annemieke |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 22 mei 2005 | ||
Thema's: |