Ik zocht de dame op leeftijd, gekleed in het blauw
en vond haar verscholen in een stoel bij het raam.
Ze staarde tussen de bloemen naar de mensen daarbuiten.
“Hallo mevrouw” begon ik “mag ik u iets vragen?”
Ze keek me blij verrast aan en knikte opgewekt
“Natuurlijk m’n jongen, jij altijd, dat weet je toch”
“Hoe is het leven u bevallen, tot nu toe?”
“Ik heb geleefd alsof ik elke seconde van elke dag moest vergulden,
ik heb gedanst door alle dagen, heb gebrand als een duizend zonnen,
ben vaak met mijn ogen dicht in het diepe gesprongen
en heb gezondigd op manieren waar zelfs jij nog van zou blozen”
vertelde ze wild gebarend met haar armen en sprankeling in haar ogen
“En nu, nu dat het hout opgebrand is, en uw benen niet meer willen rennen ook al zou u hoofd het liever anders zien?” vroeg ik zacht.
“Nu.. mis ik het af en toe, maar nooit lang genoeg om te treuren.
Ik leef in herrinering en warm mijn oude botten genietend
bij de gloed van voorbije jaren, de tijd die mij werd gegeven,
de dagen die ik mocht beleven” antwoorde ze vastberaden
Ze las de twijfel in mijn ogen. “Och, maak je niet druk, ik mag dan niet langer dansen, maar ik ben echt tevreden, ik zou niet weten wat nog te wensen op m’n ouwe dag”
Ik keek haar liefdevol aan. “Hoewel… misschien dat er nog één ding is..”
“Ja?” vroeg ik bezorgd. “Een glaasje water, zou wel fijn zijn.” zei ze plagend.
Toen ik terug kwam staarde ze alweer uit het raam. “Uw water..”
De vrouw met de vriendelijke ogen draaide zich om en keek me onbegrijpend aan.
Schudde meewarig haar hoofd en zei tenslotte “Dank je.. jongen, maar..
wie ben je?”…
-- nouja, geen gedicht maar ik moest het even kwijt --
MANICMANJA: | Donderdag, mei 26, 2005 00:10 |
aangrijpend mooi...dementie is zo triest..toevallig is er in mijn omgeving ook iemand die er aan lijdt..afschuwelijk als je laatste tijd zo moet zijn.. sterke tekst..hij raakt! overigens nog bedankt voor je lieve reactie :) Liefsx Manja |
|
Sheena: | Woensdag, mei 25, 2005 22:27 |
mooi stukje proza, helaas mag ik geen opbouwende kritiek bij je gedicht geven omdat je dat niet aangevinkt hebt, anders zou ik gezegt hebben dat ik kleurendol van de tekst werd, en hem graag in een rustiger layout had willen lezen. het haalt een stukje kracht weg wat er wel in zit, en dat is jammer. |
|
milamber: | Woensdag, mei 25, 2005 21:48 |
ooooooh.. *staat met het schaamrood op zn kaken* wat een belachelijke spellingsfouten heb ik weer gemaakt, och arme.. wist dat ik iets vergeten was (spellingchecker/gezond verstand) |
|
Gothicangel: | Woensdag, mei 25, 2005 21:39 |
Wauw echt betoverend geschreven. En bedankt voor je reactie, ik zou alleen niet weten hoe ik het hem zou moeten vragen, maar toch bedankt voor je advies. Liefs |
|
Irdana: | Woensdag, mei 25, 2005 21:06 |
je gevoelens mooi diepgaand meevoelend gevoelig verwoord met warme ;) avondgroet Irdana |
|
Conneke: | Woensdag, mei 25, 2005 21:04 |
Hier kan ik nu echt van genieten, superrr!!! | |
Godsend: | Woensdag, mei 25, 2005 21:00 |
prachtig! Enige woord hiervoor. Wat een talent! (en zeggingskracht, je laat je woorden leven). Weinig dichten zoals deze, wow!!!! |
|
Auteur: milamber | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 25 mei 2005 | ||
Thema's: |