Kom maar...
langs de rustige rivier
zit het huilende meisje
tranen langs rode wangen
waarom... vraagt ze zich af
de rivier weet geen antwoord
en kabbelt rustig verder
dan kijkt ze hoog in de lucht
ze ziet haar pas overleden vriendje
kom maar gebaart hij
hier vind je de rust
kom maar in mijn armen
en ze waagt de sprong in het diepe
*** Uitdaging Fortune ***
Fortune: | Woensdag, juni 08, 2005 17:58 |
jammer dat ik nu pas de tijd vind om te reageren.. Wat een schitterend gedicht... Het einde is verrassend, heel erg pakkend. Dit gedicht is werkelijk indrukwekkend.. Heel mooi geschreven!! (gelukkig fictie :D) liefs, Samantha |
|
Susan dirksma!: | Dinsdag, juni 07, 2005 19:24 |
poeh .. dies wel mooi :) | |
Fri..: | Dinsdag, juni 07, 2005 10:56 |
Mooi dit, wel een sfeertje inderdaad., liefs, Fri |
|
sunset: | Dinsdag, juni 07, 2005 10:49 |
Ook al is het fictie, het vraagt soms meer moed om te leven dan om te sterven. Liefs / sunset |
|
hiljaa: | Dinsdag, juni 07, 2005 10:40 |
fictie mooi neergezet! knufliefs--hiljaa-- |
|
de nifter: | Dinsdag, juni 07, 2005 07:49 |
brrr wat naargeestig zo op de vroege ochtend. mooi sfeertje weergegeven jonguh! | |
Auteur: Bengel | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 07 juni 2005 | ||
Thema's: |