ik ken iemand, met een leven gevuld met pijn,
getrouwd met een man, die geen man meer was,
maar een beest zonder meelij.
een kind verloren, in zijn woeste razernij.
Maar wie hoort nog de echo's,
van kreten steeds genegeerd,
't zwarte schaap van de familie,
ze was haar man ontvlucht!
Een paar jaar later, een nieuwe start,
maar een ziel van scherven,
die haar toekomst bijna bedervden,
Nog steeds bedroefd van haar zoon zijn dood,
kreeg ze een dochter in de schoot,
nog wat later, een nieuwe zoon,
lijkt dit niet een droom...
EEN MOEDER AAN DE FLES
EEN ZUS AAN DE DRUGS
IK WAS NOG MAAR ZEVEN JAAR
EN MIJN WERELD STORTTE IN MEKAAR!
drank, armoede, en drugs overleefd,
het was een leven vol met pijn,
maar dit alles leerde ons,
dat het leven altijd haalbaar zal zijn.
Het kleinste organisme,
blijft vechten voor zijn bestaan,
het zal dagenlang creperen,
voor het dood zal gaan.
ik ken iemand, met een leven gevuld met pijn,
doch door goed en slecht,
bracht ze ons groot, tot groots en recht,
en leerde ons, dat een leven vol met pijn,
nooit voor eeuwig zal zijn.