opengesperde ogen van verbazing
maar jongen toch,in al jouw onwetendheid
gedragen op handen
kan ook vallen bestaan
ben ik dan de enige die jou iets heeft misdaan
kijk me niet zo aan in alle onschuld
want onschuld is het pijnlijkste masker van jouw schuld
m'n wereld van bloemenpracht binnendgewandeld
m'n chaos van dorre planten verlaten
neen, m'n jongen, je hoeft niet terug te keren
de eenzaamheid zal mij omarmen