Altijd verlaten
Een vergeten mensenleven,
duurt niet even,
maar heel lang.
Het maakt de omgeving bang,
want ze kennen je niet
en zij die je verliet.
Om de dingen die er gaan en zijn.
Het doet jou pijn,
om aan haar te denken.
Haar terug, is nu het enige dat je zelf wilt schenken
duurt niet even,
maar heel lang.
Het maakt de omgeving bang,
want ze kennen je niet
en zij die je verliet.
Om de dingen die er gaan en zijn.
Het doet jou pijn,
om aan haar te denken.
Haar terug, is nu het enige dat je zelf wilt schenken
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Jee_tee_Bee | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 28 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||