A.M.C. 2.
De koffiedame is in zicht,
Kijken wat zij mij nu biedt,
Zij doet haar gewaardeerde plicht
Terwijl ik nog van de zon geniet.
In alle rust kan ik veel groen aanschouwen,
Zie ook de A twee en de A negen,
Aan de horizon hoge gebouwen
Daartussen kronkelen wat wegen.
Vele kilometers lange slangen
Bewegen zich heel traag voort
Zijn in een wespennest gevangen,
Kabbelen verder, ongestoord.
Over de fietsbrug gaat men geanimeerd,
Rustig, voor de fietser dus geen kruis.
Zij raken in het geheel niet gefrustreerd
En zijn altijd bijtijds weer thuis.
Een donkere wolk kruipt voor de zon
Terwijl ik van achter het raam geniet,
Niet eens een beleefd "pardon"
Als of hij mij helemaal niet ziet.
Inmiddels ben ik het A.M.C. weer uit,
Stuur dus geen bloemen meer of fruit.
12-7-2005
Lia : | Woensdag, juli 13, 2005 18:07 |
als ik je huis wist te wonen had je wel een kaartje gekregen hoor... maar ja.. ik heb zelfs je msn niet haha... knuf, en knap maar gauw weer op.. je dichten blijven mooi neznaj.... | |
m@rcel: | Woensdag, juli 13, 2005 12:48 |
heel mooi Liefs m@rcel |
|
Niniki: | Woensdag, juli 13, 2005 12:23 |
Nog een beetje beurs, Neznaj? Ik dacht eigenlijk dat er nu een gedicht kwam over 3 lachende varkentjes.........zie gedicht van Gonny voor je. Een dikke knuffel hoor. en dat het maar gauw mag genezen. liefs niniki |
|
sunset: | Woensdag, juli 13, 2005 11:39 |
Maar wel mijn warme genegenheid. Liefs en fijne dag / sunset PS: Mooi tonend neergezet. |
|
Auteur: neznaj | ||
Gecontroleerd door: Pieps | ||
Gepubliceerd op: 13 juli 2005 | ||
Thema's: |