Als de duisternis over me heen valt
en de maan zich achter wolken verschuilt
word ik gedwongen in mijzelf te zoeken
naar een sprankje hoop op morgen
Altijd is dan die ene ster daar
mij beschermend tegen de buitenwereld
als die zo donker schijnt vanbinnen als nu
en ik mezelf niet vinden kan
Ik weet dat morgen de zon opkomt
maar ik voel niet het leven om mij heen
het verleden omhult de dagen
die ik angstvallig terugtel
Vannacht put ik troost uit de fluistering
die het donker dragelijker maakt
en de pijn in mijn hart stilt
slapende in de armen van mijn nachtwacht
H.J.: | Woensdag, juli 20, 2005 02:09 |
deze had ik even gemist. mooie titel voor een nachtwacht. grijnsssxxx H.J. (nachtwacht) |
|
Auteur: Renate-td- | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 18 juli 2005 | ||
Thema's: |