21-07-05
De wind huilt haar klaaglied
om het verdriet wij allen voelen
de kist naar buiten dragend
onder de meedogenloos zwarte luchtGrote druppels doorweken ons
die uit donk're wolken vallen
maar tranen hadden reeds gelopen
ons doordrenkt van zilte koude
Het laatste afscheid wordt genomen
als wij haar in het graf neerlaten
staande op de kille grond
met het vaarwel op onze lippenKim
m@rcel: | Donderdag, juli 21, 2005 18:45 |
Stilmakend mooi en in stilte gelezen Sterkte m@rcel |
|
Innerchild: | Donderdag, juli 21, 2005 17:45 |
Triest ... maar o zo mooi ! Liefs / Innerchild |
|
Elizabethh: | Donderdag, juli 21, 2005 13:13 |
Mooi gedicht, net als altijd.. liefs Elizabethh |
|
Oorlam: | Donderdag, juli 21, 2005 12:10 |
ok! goed! | |
MayadeBij: | Donderdag, juli 21, 2005 11:41 |
Intens.. erg mooi.. | |
sunset: | Donderdag, juli 21, 2005 11:10 |
Wohw! Stilmakend, droef-rakend dit. Liefse n warme knuf / sunset |
|
MaYo-lijn: | Donderdag, juli 21, 2005 10:52 |
Erg mooi,droe,met verdriet geschreven. Heel veel sterkte, ook vanmiddag. Liefs en dikke knuf, Marjolein. |
|
hiljaa: | Donderdag, juli 21, 2005 10:42 |
droef mooi! in stilte gelezen! sterkte! knufliefs--hiljaa-- |
|
Auteur: Quando | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 21 juli 2005 | ||
Thema's: |