En
Ik begrijp je leven
een ongevuld vel papier
waar de punt van de potlood opdrukte
voor het begin van een woord
Gaten groef ik in mijn eigen
schepte talloze hoeveelheden weg
wierp ze op een opgestapeld hoop
waar iets van jou tussen lag
Het tevinden waar we naar zochten
was een afgebakend stuk terrein
dat bedolven raakte onder verwensingen
die hoorbaar waren voor hen
Die de taal begrepen
dat leesbaar was
op het onbeschreven vel papier
Renate-td-: | Dinsdag, juli 26, 2005 00:25 |
Mooi.. Liefs Renate |
|
Friedel: | Maandag, juli 25, 2005 23:15 |
sorry reactie van hieronder was van mij... m'n broertje was nog ingelogt :S |
|
sintesi: | Maandag, juli 25, 2005 23:14 |
je speelt met woorden alsof het diamanten zijn... zelfs in je 'geen inspiratie' schuilt de dichter in jou... je maakt van woorden poezie. Dat is wat een dichter doet! |
|
hiljaa: | Maandag, juli 25, 2005 21:11 |
uit je mouw geschufd doe ik ook soms!!! mooi neergeschud knufliefs--hiljaa-- |
|
Janette Scharenborg: | Maandag, juli 25, 2005 21:10 |
Heel mooi verwoord, en ook heel herkenbaar. Veel liefs Janette | |
Lia : | Maandag, juli 25, 2005 19:06 |
mooi man... knuf, | |
Marjolein.: | Maandag, juli 25, 2005 19:00 |
Ik vind dit juist een veelzeggend gedicht. Speciaal. Mooi. Liefs, Marjo. |
|
wijnand.: | Maandag, juli 25, 2005 18:46 |
ik schrijf maar wat totaal geen inspiratie | |
m@rcel: | Maandag, juli 25, 2005 18:44 |
Heel mooi Liefs m@rcel |
|
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: fox_bert | ||
Gepubliceerd op: 25 juli 2005 | ||
Thema's: |