geen lessen geleerd?
wanneer ooit de dag geen terugkeer meer vindt
blijven woorden in toekomst geschreven
stralen illusies zilverig glanzend in wind
als wens om voor altijd te binden
de kosmos met dood en met aarde en leven
wanneer ooit ontsloten wat eeuwen geleden
gevormd tot letters die schrijven vandaag
condens zijn de strepen en vurig het heden
de schreeuw van de mens verbrandt zelfs de geest
in deeltjes atomen die glimmen omlaag
wanneer een verpakking besmeurd en verloren
een logica wordt die voor Houston niet telt
zullen weldra aan hemel sterren geboren
ontstaan uit de menselijke hang naar succes
Discovery ontploft en astronaut dode held.
**********
sunset 01-08-2005
**********
hiljaa: | Maandag, augustus 01, 2005 22:14 |
poetisch gedeelt! knufliefs--hiljaa-- |
|
Fata Morgana: | Maandag, augustus 01, 2005 20:49 |
Zoals gebruikelijk prachtig neergezet, vraag me af wat ze in de kosmos zoeken, als ze het hier op aarde al niet in de hand hebben, maar ja is gedachte van simpele ziel, knuffels Jolanda | |
4me: | Maandag, augustus 01, 2005 15:40 |
Prachtig omschreven. Maar ja, een mens leeft nu eenmaal zijn/haar lot. |
|
m@rcel: | Maandag, augustus 01, 2005 15:30 |
Helemaal waar Sunset, Schitterend mooi verwoord Liefs m@rcel |
|
Green eyes: | Maandag, augustus 01, 2005 14:50 |
Met het gedacht aan de laatste lancering... graag gelezen liefs / greentje |
|
remie: | Maandag, augustus 01, 2005 14:27 |
helemaal gelijk sunset, maar een astronaut kiest zelf voor dit geheel, kent de risico s....en stilstaan is achteruitgang...liefs Remie | |
honest me: | Maandag, augustus 01, 2005 14:22 |
ik vind het zo knap zoals jij je gedichten dicht | |
Lia : | Maandag, augustus 01, 2005 13:31 |
ze leren het ook nooit. .. | |
Psych: | Maandag, augustus 01, 2005 13:13 |
zo waar, voor hun eigen glorie, en het falen van die keren wordt heel snel vergeten liefs elze |
|