Moeder aarde
Waar ik haar adem voel
en haar tranen
me raken
streel ik met mijn sporen
de paden van haar huid
en zij proeft mijn zilt
zij kent het licht en donker
als goed en kwaad
en dronk zeeen bloed
kwetsbaar
maar eeuwig trouw
is ze gedienstig
doch ervaart geen respect
ze uit haar toorn
in echo`s van stilte
hoe ver
dragen wij de zilverling
in ons verraad
sterf zij het kruis
dat wij niet wilden dragen
moeder aarde vergeef ons
wij wisten beter
maar ogen sloten
toen de waarheid passeerde
***Wim****
AMBER DESPOTRA: | Zaterdag, augustus 13, 2005 20:50 |
prachtig mooi! KUS. |
|
kimW: | Zaterdag, augustus 13, 2005 10:10 |
is me een beetje teveel poëzie geloof ik... (mag ik toch wel zeggen??? ik moet toch kritisch gaan worden, anders word je verwend!! hahahahaha kus!) kimkus |
|
Lia : | Zaterdag, augustus 13, 2005 10:03 |
en zo zal het altijd gaan... zullen we vliegen naar de maan? of is het daar ook al niets.. knuf, |
|
sunset: | Zaterdag, augustus 13, 2005 08:52 |
Treffend tonend door jou hier neergezet Wim. Liefs en warme knuf / sunset |
|
Auteur: Black Lord | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 13 augustus 2005 | ||
Thema's: |