De zon rijst op
in haar stralen
herken ik je gezicht
warm en liefdevol
op mij gericht?
Zoals ze schijnt
brandt ze ook hard
alsof je ervan genoot
tuurlijk weet je
dat je me doodt
Onderricht me dan
zeg me wat je van me wil
je kwelt me, vriend
Hou op met je oorverdovende gezwijg
Heb ik dit verdiend?
Jouw lieve ogen
brachten niets dan leegte
ik geef toe, prachtig bedrog
maar wat ooit zo mooi begon
ontaardt nu in een oorlog
Je macht is onbreekbaar
ondoorgrondelijk
voor alles heb je een uitleg
verstrikt in je web van leugens
vind ik geen uitweg
Dit kan niet blijven duren
je kan dit toch niet menen
want zo ik ervaar
dag na dag, als jouw levend bezit
mijn liefde en haat liggen dicht bij elkaar.