Hero
jij bevrijdde
mijn ellendig hart
zij was vastgeroest
in een stormachtige bui
van regenende tranen
jij hield
me stevig vast
in jouw sterke armen
toen ik wankelde
en dreigde te vallen
jij was
daar op het moment
dat ik je nodig had
ik leek te vallen
maar jij ving me op
jij snoerde
mijn eindeloze woorden
toen ik je vertelde
dat ik niet wist
of ik wel recht deed
jij heelde
mijn bloedende hart
juist toen
mij levenslust
op begon te raken
jij schonk
me allesbelovende liefde
toen ik voorgoed
bevroren leek te zijn
en deed me smelten
gaf me meer
dan ik ooit
had durven dromen
mijn held
op gouden schoenen
doordrenkt met oneindige liefde
~15 september 2005 ~
Koene: | Zondag, september 18, 2005 23:18 |
mooi mienke!!... erg mooi | |
m@rcel: | Vrijdag, september 16, 2005 13:35 |
schitterend mooi geschreven hier zal de persoon voor wie dit mooie gedicht voor bedoeld is zeer blij mee zijn. Knuff/liefs m@rcel |
|
Augustijntje: | Vrijdag, september 16, 2005 12:58 |
waw, deze is heel prachtig! De persoon voor wie dit gedicht bedoeld is, zal er heel blij mee zijn! x! |
|