Dit gedicht kwam 'opborrelen' na een briefwisseling met iemand
En de mens zoekt…
En de mens zoekt...
en zoekt en wikt en weegt in dit bestaan
naar de oorsprong van bedoelingen;
na wat men elkaar heeft aangedaan......
Geoordeeld naar andermans verhalen,
gebeurtenissen
naar eigen inzicht gaan vertalen
en zo
zonder naar elkaar te luisteren
door wantrouwen en kwaadwillendheid
vooroordelen in laten fluisteren....
En de mens zoekt...
en zoekt en wikt en weegt in dit bestaan
naar de oorsprong van bedoelingen
onzeker op het pad:
welke kant uit te gaan?
Het pad van waarachtigheid
eerlijk en oprecht
heeft nog nooit aan 'd mens die zoekt
een ónwaarachtigheid gezegd...
Will Hanssen: | Maandag, september 19, 2005 19:44 |
Heel erg mooi en een wijze levensles! Liefs, Will |
|
Mathilde: | Maandag, september 19, 2005 15:06 |
wat wijs en hoe waar... zulke inzichten zijn zeldzaam! lieve kus, mathilde |
|
Artifex: | Maandag, september 19, 2005 13:16 |
Heel mooi, maar was alles maar zo helder. :) Liefs, Artifex. |
|
m@rcel: | Maandag, september 19, 2005 12:59 |
schitterbaar mooi verwoord, en herkenbaar waar verwoord. heel mooi Knuff/liefs m@rcel |
|
Auteur: switi lobi | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 19 september 2005 | ||
Thema's: |