Te laat was ik dus
weg rijd net de bus
Och jee de haast
die door ons raast
Altijd weer hollen
voeten gezwollen
Kijken op de klok
tijd die ik vergok
Rennen, als maar vliegen
uren die er niet om liegen
Afspraken vergeten, o haat
weer eens ben ik te laat
Een vermoeide dag gehad
pak lekker een warm bad
Dan muziekkale dromen
laat de dans maar komen
Uren vliegen voorbij
met jou aan mijn zij
Mag van de liefde proeven
zonder tijd vertoeven
En mijmer helemaal weg
het bed waar ik me neerleg
De wekker kwijt
geen flauw besef van tijd
Na lange nachten
die haast verzachten
Weet niet welke dag
ik nu weer leven mag
Als jij mij wakker kust
In alle …tijdloze… rust.
Jan van Dord: | Woensdag, september 28, 2005 21:59 |
Mooi gedicht ! jan |
|
hiljaa: | Woensdag, september 28, 2005 20:54 |
fictie tohc mooi neergezet! knufliefs--hiljaa-- |
|
Dirk Hermans: | Woensdag, september 28, 2005 20:53 |
heel goed neergezet met veel waardheid in liefs Dirk | |
Sifra.K: | Woensdag, september 28, 2005 15:18 |
Leef niet op tijd, Laat de tijd met jouw leven .. Denk ik altijd, maar ik win nooit ... ;) Liefs, Sifra |
|
flores: | Woensdag, september 28, 2005 15:14 |
Deed me even denken aan Herman van Veen...Opzij.. Maar gelukkig kan jij je rust weer terugvinden in de "verloren" uurtjes... Liefs |
|
Artifex: | Woensdag, september 28, 2005 13:05 |
Het is rennen en stilstaan, rennen en stilstaan. Daar moeten we iets op gaan vinden.:) liefs, Artifex. |
|
m@rcel: | Woensdag, september 28, 2005 12:59 |
soms weet ik ook niet meer in welke dag ik leef, maar even een rustpunt inbouwen dan maar. Heel mooi geschreven Knuff/liefs m@rcel |
|
Raira (Ria): | Woensdag, september 28, 2005 11:54 |
vergeet de tijd en laat je haast maar vooruitrennen en geniet zelf van je rust liefs knuff Ria |
|
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 28 september 2005 | ||
Thema's: |