Wazige beelden,
Korte flitsen met pijnlijke herinneringen,
pijn,verdriet maar vooral woede...
Ik stap door,
kijk over de rand,
het geluid van golven komt me tegemoet,
wild maar toch vredig...
De rust en vrede die ik zoek
vind ik daar.
Weg van alles,
kwetsende woorden,
onvergeeflijke handelingen,
van mensen waarvan je't niet verwachte.
Ik zet een stap vooruit..
zou ik ?
Een twijfelend gevoel overmeesterd me..
is dit wel een goed idee ?
Ja,iets in me zegt dat dit het beste is.
Ik zet de laatste stap en voel de grond onder me verdwijnen,
ik voel me als een vogel,zo vrij,
en ik denk bij mezelf
dat dit de beste keuze is die ik ooit maakte...
-Melissa-