Meer dan genoeg
Ach, kon ik zijn als druppel dauw
die fonkelend glimmend dag begroet;
een speelse kater in zijn spinnend spel
waarvan de pels zo glanzend grauw
Of groot en sterk zijn als een grizzlybeer
voor niets en niemand ooit nog bang;
vrij vliegend als de adelaar
en dat mijn leven lang
Zo vele wensen die ik met mij droeg
en telkenmale hunkerde ik meer
om te beseffen dat ik enkel mens mag zijn
en dat, dát is tenslotte al genoeg.
**********
sunset 10-10-2005
**********
Klaes: | Maandag, oktober 10, 2005 19:11 |
fijne poezie Groet/Klaes |
|
MizzTeaQ: | Maandag, oktober 10, 2005 11:09 |
:-) Je hebt helemaal gelijk! Liefs , |
|
unicornkim: | Maandag, oktober 10, 2005 10:28 |
Rakende woorden Sunset. We vergeten allemaal wel eens dat wie we zijn en wat we kunnen ook wel eens genoeg kan zijn. Schitterend verwoord! Liefs |
|
~MeLoDy~: | Maandag, oktober 10, 2005 10:16 |
prachtig gedicht... gr. MeLoDy |
|
Annemieke van der Ven: | Maandag, oktober 10, 2005 10:00 |
prachtig gedicht... Liefs Annemieke |
|
I, Lucifer: | Maandag, oktober 10, 2005 09:10 |
Wauw! Schitterend gedicht! en ja, ik denk dat we dat allemaal wel hebben ;) liefs, Luc. |
|
Lievelingetje45: | Maandag, oktober 10, 2005 09:07 |
Fantastisch! Liefs |
|