De aderlating van een gebroken hart
ontspruit zich in een gekwetste ziel
in kleine gutsen ontlaadt de kwelling
besmeurd is de weg naar standvastigheid…
Weemoedig aanschouw ik de zwarte maan
mijn ogen verblindt door zielsverduistering
de hoop weerlegt zich in de tanende onzekerheid
het labyrint neemt de twijfel in verzoeking…
Onuitputtelijk lijkt mijn bron van moed
die kastijdend bij de dageraad ontwaakt
terneder wordt geslagen doorgezwalkt verdriet
| Auteur: Jeffry | ||
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 14 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||