Ik zocht de kracht in mijn woorden
en geloof in het rijzen van de zon
maar het schemert in mijn wezen
en ik ben zo stil vanbinnenDagen verkleuren tot een vage herinnering
en ik besef dat morgen gisteren wordt
als een immense leegte mij vult
grijs wordt zwart en terug
milamber: | Maandag, oktober 17, 2005 23:42 |
mijn respect groeit met elk dicht gr kerwin |
|
hiljaa: | Vrijdag, oktober 14, 2005 20:00 |
van zwartwit naar groenroodgeelblouw enz... een leven bestaat uit zoveel kleuren maar je moet het zien hé knufliefs--hiljaa-- |
|
psychin: | Vrijdag, oktober 14, 2005 18:06 |
lief en mooi gedicht...zo voelbaar.. laifs van laive elze |
|
switi lobi: | Vrijdag, oktober 14, 2005 16:06 |
Herkenbare prachtige beschrijving van jouw gevoel.....kus....liefsliefs, switi lobi | |
Gonny: | Vrijdag, oktober 14, 2005 14:50 |
Wow wat mooi geschreven Maar wel triest hier moet een dikke knuffelkus gegeven worden Kussssssssssssssssknufffffffff Liefs Gonny |
|
Mathilde: | Vrijdag, oktober 14, 2005 10:05 |
zo herkenbaar en prachtig geschreven! kus, mathilde |
|
Auteur: Renate-td- | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 14 oktober 2005 | ||
Thema's: |