zonder dalen
paden zonder dalen
zijn mij niet bekend
helaas ben ik geen
gespreid bedje gewend
knokken strijden en vechten
voor een eigen plek
even zovaak ging ik
hard op mijn bek
maar winnen zal ik
hoe je het ook went of keert
zo heeft het leven
mij al heel veel geleerd
Niniki: | Zaterdag, oktober 15, 2005 23:20 |
Geweldig Lia, en wakker blijven hoor! ;-)) Knuffie Nini |
|
hiljaa: | Zaterdag, oktober 15, 2005 20:49 |
al hobbelend en bobbelend gaan we verder! knufliefs--hiljaa-- |
|
lommert: | Zaterdag, oktober 15, 2005 19:22 |
verschrikkelijk als je bootje altijd maar zachtjes op en neer deint:) xxliefs willem |
|
Klaes: | Zaterdag, oktober 15, 2005 19:22 |
hou niet van spreien op mijn bed Groet/Klaes |
|
psych: | Zaterdag, oktober 15, 2005 18:06 |
ach , een hobbelige weg houd je waakzaam en leert je ook om vooruit te kijken... liefs... |
|
m@rcel: | Zaterdag, oktober 15, 2005 17:49 |
helemaal mee eens mooi geschreven Liefs m@rcel |
|
Lievelingetje45: | Zaterdag, oktober 15, 2005 17:48 |
Prachtig! Liefs |
|
GLMB: | Zaterdag, oktober 15, 2005 17:41 |
Zo is het, herkenbaar gedicht. En of we winnen Lia. Mooi gedicht! Liefs, Gert |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 15 oktober 2005 | ||
Thema's: |