Laat het nou maar komen
Het lichtje dat er schijnt
Ik heb die keuze al genomen
Dat ik al kom tot m'n eind
Bevrijd mijn hart
Maar van m'n verdriet
De tranen blijven maar stromen
Dat niemand nou toch ziet
Dat de dood al is gekomen
Want leven dat geen vreugde heeft
Is als gelijk aan dood
En leven dat geen licht meer geeft
Is als een veertje
Dat zwaar is als lood
Laat mij alsjeblieft nou slapen
Zonder dat ik wakker word
En met vreugde als wapen
Word ik in liefde gestort
Het is niet als een donker gat
Waar je in wordt gezogen
Maar als een nieuwe start
Met twee open ogen
Daarom heb ik zo'n verlangen
Dat onweerstaanbaar is
Ik zit niet meer gevangen