Sinds ons geboorte
Waren we al niet meer te scheiden
Het was ons lot
Om samen een mooi leven te leiden
Weet je nog die keer
Ik was 5, toen ik van de trap gevallen was
Jij gaf me een kus op die zere plek
En hield me stevig vast
Of weet je nog toen bij ons in de gats
We waren met stenen mieren aan het pletten
Je plette ook je eigen vinger
Toen je weer niet was aan het opletten
Of die keer op jouw kamer
Toen je me leerde hakken
In de hoop
Dat ik er uiteindelijk iets van zou bakken
In de zomer hingen we stiekem ’s avonds uit het raam
We gooiden knuffels naar elkaar
Zat dat nooit meer vergeten
Echt waar
Als je ziek was kwam ik langs
En keken we oude videobanden
Van onze vakanties samen
Naar zoveel mooie landen
Of toen je het zo moeilijk had
Toen je ouders in scheiding lagen
Ik was er altijd voor je
Je hoefde het nog niet eens te vragen
Ook toen je vriendin het had uitgemaakt
Was ik er voor jou
Ik had alles voor je over
Omdat ik wist dat je hetzelfde voor mij doen zou
Al die gezellige avonden
Met onze vriendengroep
Na een aantal glazen achter onze kiezen
Zaten we bezopen en melig voor op de stoep
Of die keren dat jouw ratje ‘Tarzan’
Alleen bij mij op schoot lag te slapen
Je begreep er niets van, maar lieverd
Rust uitstralen, was mijn geheime wapen
Ook kreeg ik een keer jouw knuffel
Een roze konijn met rode hartjes in haar oren
Door de jaren heen heb ik er veel waarde aan gehecht
Ben haar nog nooit uit mijn oog verloren
Een hele mooie tijd zonder ruzies
Hebben we al achter onze rug
Zeg mij eens lieve buurjongen
Denk jij daar ook nog zo vaak aan terug?
Ookal zien en spreken we elkaar niet meer zo vaak
Maar houden van jou zal ik altijd blijven doen
Je kunt ook nu nog altijd terecht bij mij
Zoals in die tijd toen
Zoiets moois zal ik nooit met iemand anders kunnen krijgen
Soms zaten we uren achter elkaar te praten
Ik heb het gevoel en weet 100% zeker
Wij blijven voor de rest van ons leven de beste maten!