lopen op het pad van vagevuur
kom ga mee
dagen zijn zo saai
ze lijken leuk en mooi
maar hangen aan elkaar
van moeten en cliche’s
kom ga mee
want dadelijk gaat zon de maan
te lijf en veegt de sterren weg
verdrinkt de oceaan de zee
worden bossen platgelegd
kom ga mee
we stormen en weerlichten
donderen en buien zwichten
voor geweld van onderuit
onderhuidse woede wordt geuit
kom ga mee
de wijde wereld in
we raken van de weg
de wijs niet kwijt
we gaan er tegen in
kom ga mee
janken huilen van verdriet
een ander zien we niet
die rotter leeft dan wij
helpen is er echt niet bij
kom ga mee.
ik zie de hemel
door de poorten van de hel
lopen op het pad van vagevuur
is branden uur na uur
wil melker
22/10/2005
*anneke van dijk*: | Zaterdag, oktober 22, 2005 23:43 |
vuurlopen kan heel louterend zijn.... namasté en espavo, Anneke |
|
hiljaa: | Zaterdag, oktober 22, 2005 22:12 |
ja net als psych heb ik ook die voeling! knufliefs--hiljaa-- |
|
Willemijn V.: | Zaterdag, oktober 22, 2005 16:57 |
Echt filosofisch mooi gedaan! Liefs, Willemijn |
|
psych: | Zaterdag, oktober 22, 2005 15:37 |
hee Wil.. ik lees er een duidelijke boodschap in, of dat nu bewust of onbewust erin geslopen is weet ik niet,.,,maar prachtig gedicht laifs,,elze [ een verdere goed weekend gewenst |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 22 oktober 2005 | ||
Thema's: |