Ik sta hier op het plein kijkend hoe ik in de schaduw van de Grote Kerk verdwijn Robuust, beschimmelt, klassiek de boom tikt het glazen mozaiek
Ik kijk verwonderd om mij heen gluurt er dan niemand naar het steen? Vraagt niemand zich af hoe hoog het hoogste zou zijn? Is er niemand die zich schrikt voelend als machteloos en klein?