In het duister
soms tast ik
in het duister dicht
en zoek vertwijfeld
naar een spoor van licht.
ik zie de vreselijke beelden
van hongersnood en lijden
en vrees voor zelfs nog
zwaardere en moeilijke tijden.
ik hef mijn ogen stil omhoog
en vraag; is dit echt nodig
want na die mooie regenboog
lijkt me dit overbodig.
zo tast ik in het duisterdicht
op zoek naar het waarom
en snak ik naar een spoortje licht
want dit vind ik zo krom.
de antwoorden zal ik schuldig blijven
het afwachten is daar
laten we niet langer kijven
maar goed zijn voor elkaar.
Lia : | Zondag, oktober 30, 2005 20:43 |
zo is dat... lief zijn voor elkaar... | |
Will Hanssen: | Zondag, oktober 30, 2005 19:38 |
Heel mooi Jacqueline, vooral de laatste twee zinnen, laten we lief zijn voor elkaar er is al zoveel narigheid waar we niets aan kĂșnnen doen...lief zijn voor elkaar kan altijd toch? Liefs, Will |
|
Auteur: jackie lokker | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 30 oktober 2005 | ||
Thema's: |