Steels komt de ouderdom
Bladeren laten langzaam los
dwarrelen kringelend naar de grond
haren zijn al jaren grijs
rimpels waar eerst glimlach stond
seizoenen snellen, komen, gaan
een toekomsttijd ras kleiner
de levenslucht wordt afgemeten
’t genieten allengs fijner
Mooi gekleurde herfsteblaren
zwevend in de winden zacht
sneeuw valt in de wintertijd
waar schommelend de stoel zich wiegt
in rust van slaap in nacht.
**********
sunset 23-11-2005
**********
Fata Morgana: | Woensdag, november 23, 2005 23:25 |
Steels worden we wat ouder, maar stiekem blijven we jong van hart, speels en dartel geef ik je verjongende kus, terwijl ik je ondeugend mijn steunkousen toon, hahaha, mooi beschreven hoor broerlief, Fata. |
|
poky: | Woensdag, november 23, 2005 18:42 |
weer een pareltje van een gedicht,poky | |
Lia : | Woensdag, november 23, 2005 14:26 |
ouderdom??? ik kom net kijken hahahah | |
m@rcel: | Woensdag, november 23, 2005 14:14 |
prachtig geschreven Sunset heel,heel mooi Liefs m@rcel |
|
Will Hanssen: | Woensdag, november 23, 2005 10:17 |
Schitterend geschreven Sunset, een plezier om te mogen lezen.. Liefs, Will |
|
~MeLoDy~: | Woensdag, november 23, 2005 09:57 |
mooie woorden... gr. MeLoDy |
|
*anneke van dijk*: | Woensdag, november 23, 2005 09:30 |
ook ik ben in de herfst van mijn leven.... mooi! namasté, Anneke |
|
hiljaa: | Woensdag, november 23, 2005 09:23 |
nu begin ik toch ook grijzer te worden! knufliefs--hiljaa-- |
|
Annemieke van der Ven: | Woensdag, november 23, 2005 08:59 |
Mooi X Annemieke |
|