Tedere viooltjes
Ver weg van mij
daar bloeit een droom
uit tedere viooltjes
Hoe kan ik mens zijn
medemens
hoe kan ik van jou houden
als kruidenboter
zouter is dan
treurenden die rouwden
na een begrafenis
Ik heb jouw lach
lang gesoupeerd
en telkens weer opnieuw
een nieuw gerecht
verordonneerd
om weer die smaak te vinden
die door mijn ziel trekt
maar niet leert
opnieuw een ziel te binden
Nu klamp ik mij
aan dromen vast
verdroom al vele uren
door met mijn ziel,
och heb ik die,
een stilte aan te sturen
ver weg van mij
waar dromen bloeien
uit tedere viooltjes.
Sifra.K: | Vrijdag, november 25, 2005 16:30 |
Prachtig, gevoelig gedicht. Liefs, Sifra |
|
Mig: | Vrijdag, november 25, 2005 16:06 |
L.Bert...mooi teder gedicht...waaruit de vasthoudendheid spreekt...te behagen...vast te houden...die geborgenheid, die alleen in je eigen hart te vinden is...en niet zoek is waar dromen bloeien...in viooltjestederheid....met veel smaak gelezen....Mig. | |
chocaatje: | Vrijdag, november 25, 2005 14:56 |
Mag ik weer met je mee. Naar waar dromen bloeien?? Mooi geschreven.Liefs mieke |
|
switi lobi: | Vrijdag, november 25, 2005 13:26 |
Ik zie viooltjes langs het pad dat ik vannacht nog droomde in kleur waar 'k geen idee van had zo teer het mij beschroomde ik dankbaar jou om dit gedicht; het droomverlangend delen uit voelen in het woord gezwicht en mocht lezen als zovelen.... Kus.....liefsliefs, switi lobi |
|
Peter van der Linden: | Vrijdag, november 25, 2005 12:46 |
Mooi, ik vind viooltjes prachtige bloemen, maar heb ze nooit met dromen in verband gebracht. Fijne dag verder, Peter. |
|
arie.v.d.zalm: | Vrijdag, november 25, 2005 10:20 |
heel mooi gedicht |
|
*anneke van dijk*: | Vrijdag, november 25, 2005 08:44 |
diepgaand; prachtige poezie! namasté, Anneke |
|
H.J.: | Vrijdag, november 25, 2005 02:52 |
een rasechte L.Bert. Wederom heerlijk gedineerd. H.J. |
|
m@rcel: | Vrijdag, november 25, 2005 00:36 |
heel mooi Liefs m@rcel |
|
DANTY: | Vrijdag, november 25, 2005 00:35 |
LEKKERRRRRRRRRRRRRRRR EN NU HET DESSERT | |
Sheena: | Vrijdag, november 25, 2005 00:30 |
wat viooltjes met dat vele gangen diner te maken hebben is me duister (behalve dan dat ze eetbaar zijn, heb ik ooit ergens gelezen) maar het geeft wel een zachtheid aan dit licht ironisch gezouten gedicht. | |
Fata Morgana: | Vrijdag, november 25, 2005 00:27 |
Lees een diep verlangen dat verder reikt dan gewoon huis-tuin-beestje-boompje zaken, ach iedereen kent het beste eigen smaken, maar stukje stokbrood met kruidenboter samen opsmikkelen is wel heel lekker hoor, knipoog Fata. |
|
erje: | Vrijdag, november 25, 2005 00:24 |
heb vele violen in mijn tuin maar nog nooit zijn daar dromen door ontstaan, heb denk ik de verkeerde kleur geroeten erje |
|
Auteur: L.Bert | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 25 november 2005 | ||
Thema's: |