ik zit hier weer, een leeg scherm voor me
het enige dat me tegenwoordig troost geeft
eens even zeggen wat er op je lever ligt
en neerschrijven wat er in je om gaat
er zullen er meer zijn die zo denken
anders bestonden gedichten toch niet
ik voel me zo ontzettend ongelukkig
en dat ligt allemaal maar aan 1 ding
ik mis het gewoon verschrikkelijk
om liefde te geven en liefde te krijgen
om te knuffelen en samen plezier maken
zoveel mooie momenten die ik mis...
maar dan vraag ik me plots af,
heb ik die momenten wel al meegemaakt
was men ex wel de juiste en de beste
of wordt men volgende stukken beter en liever
allemaal vragen
en allemaal onbeantwoord...