rood geel bruin
ze komen van de onderste takken en van de kruin
herfstblad dwarrelt neer
iedere jaar gebeurt het weer
ineens is het groen verkleurt en zeggen we
wat is er dit jaar weer veel gebeurt
melancholiek blikken we terug
ja ja ook dit jaar ging weer vlug
toch kan ik me nog herinneren
dat het langzaam ging maar
toen hoorde ik nog bij de kinderen
Waar is het kind in mij gebleven?
waarom is mijn blad inmiddels halfvol geschreven
theoretisch ben ik nu halverwege
en begin ik me in de herfst van mijn leven te bewegen
rust dwarrelt ook in mij neer
het hoeft allemaal niet zo nodig meer
zo nu en dan leun ik onderuit
en dan ga ik weer voluit
ook deze herfst kent zijn stormwinden
en soms kan ik geen plekje in mijn agenda vinden
druk druk druk roep ik dan steeds weer
maar gelukkig komt na iedere storm de rust weer