dwalende gedachten
brengen me terug
de pijn is te hevig
de onrust te vlug
wervelende woede
onmacht, verdriet
zelfs een beetje licht
verwacht ik nu niet
laat me nu maar vallen
laat me nu maar gaan
ik weet hoe het is
alleen te moeten gaan
alles is gebroken
schervend porselein
alle ogenblikken
ervaar ik de pijn
verdiend om te strijden
verdiend kapot te gaan
verdiend dat niemand
me meer bij kan staan
alleen moet ik nu verder
en vecht ik telkens weer
nog steeds geef ik niet op
al is er geen morgen meer…
Auteur: vlinderr | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 03 december 2005 | ||
Thema's: |