Hoe moet, hoe zal ik
nog zou ik willen dromen hoe de werkelijkheid ooit was
en langzaam door mijn voelen laten glijden
een lieve hand mijn haar er kust, een knipoog
de puber en zijn jeugd, dat onvermoeibaar strijden
stoeien met krachten, onvervalste woorden aanhoren
stormen laten komen, stiltes ‘oorverdovend’ klonken
en onbegrensd mocht proosten op mijn jeugd
het klinken op, terwijl rondom mij schepen zonken
de waarde niet begrijpen van het ouder- zijn
en toch die leiding niet uit handen gaf
ik weet het niet te zeggen, hoe moet, hoe zal ik…..
'k voel die liefde als meegeef - straf
ik weet , de bomen zijn gevallen
herinneringen zijn vruchten vallend van takken
ze hebben zich genesteld, komen op
kleven aan je leven, blijvend vastgebakken
willem
m@rcel: | Maandag, december 05, 2005 23:59 |
prachtig geschreven Willem en zeer graag gelezen Liefs m@rcel |
|
mums: | Maandag, december 05, 2005 21:33 |
vind deze erg mooi verwoord. er staat zoveel in. liefs mums |
|
dol_fijn: | Maandag, december 05, 2005 21:16 |
Willem erg mooi verwoord met bewondering graag gelezen fijne avond nog knuffels veel liefs Dol_fijn |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 05 december 2005 | ||
Thema's: |