Maar meer nog de lach die spiegelt
ik ken een pad alleen voor mij bestemd
zo houd ik me voor als ik er vertoef
en mijn gevoel herinneringen meeneemt
de meeste met een lach, talloze droef
het ouder worden houdt meer afscheid nemen in
O ik weet, het is allemaal ingecalculeerd
hoort zogezegd bij ieder mens, maar voor mij
- het tijdstip van overkomen - altijd verkeerd
jullie mij getelden, er is nog houden van
het overkomt mij , een sprong in toen
er is geen uurwerk voor gegeven
dat het weer zeer doet in mijn doen
ze voert me naar mijn stille water
een oude bank maar altijd nieuw oogt
me welkom heet, uitnodigt plaats te nemen
en op gezette tijden tranen droogt
maar meer nog de lach die spiegelt
de glinstering van het water te zien
ik duik,vertoef er in haar diepte
en drink van zovele werelden die ik verdien
willem
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 11 december 2005 | ||
Thema's: |